Przejdź do głównej zawartości

Zwolenienia grupowe


Zwolnienie grupowe jest to zwolnienie w sytuacji gdy pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników w okresie nieprzekraczającym 30 dni, przeprowadza redukcję zatrudnienia, wypowiadając umowę o pracę lub na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników i zwolnienia te obejmują:
  • 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
  • 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,
  • 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników.
Do stanu zatrudnienia nie wlicza się pracowników tymczasowych oraz innych osób świadczących pracę w ramach innych niż stosunek pracy stosunków prawnych (np. umów zlecenia).
Przyczyny niedotyczące pracownika – są to okoliczności, będące przyczyną rozwiązania umowy niezwiązane z osobą pracownika (np. przyczyny ekonomiczne, organizacyjne, upadłość, likwidacja). Okres 30 dni oblicza się na podstawie odpowiednio stosowanego art. 111 k.c. i rozpoczyna się on od daty pierwszego wypowiedzenia lub propozycji rozwiązania umowy na mocy porozumienia stron.
Przepisów ustawy nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na podstawie mianowania oraz pracowników tymczasowych, tj. zatrudnionych przez agencję pracy tymczasowe.
Pracodawca jest zobowiązany zawiadomić w formie pisemnej działające u niego zakładowe organizacje związkowe lub przedstawicieli pracowników wyłonionych w trybie przyjętym w zakładzie o grupach zawodowych pracowników objętych zwolnieniem o planowanych kryteriach doboru pracowników do grupowego zwolnienia. O tym mówi  "Ustawa o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników".
Pracodawca jest również zobowiązany w takiej sytuacji przekazać informacje o szczegółach planowanego zwolnienia grupowego powiatowemu urzędowi pracy, zawrzeć ze związkami zawodowymi porozumienie lub określić w regulaminie zasady postępowania w sprawach dotyczących pracowników objętych zamiarem grupowego zwolnienia, jak również wypłacić odprawy zwalnianym pracownikom.
Pracodawca w sytuacji gdy planuje ponowne zatrudnienie, ma obowiązek zatrudnienia zwolnionego wcześniej pracownika (dotyczy zwolnień grupowych), jeśli łącznie spełnione są następujące warunki:
- pracodawca ponownie zatrudnia pracowników w tej samej grupie zawodowej;
- zwolniony pracownik zgłosił w ciągu roku od dnia rozwiązania z nim stosunku pracy zamiar podjęcia zatrudnienia u tego pracodawcy;
- nie minęło jeszcze 15 miesięcy od rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy w ramach zwolnienia grupowego.
Jeśli pracodawca nie zatrudni pracownika, który miał pierwszeństwo w przyjęciu do pracy z powodu wcześniejszego zwolnienia grupowego, taki pracownik może żądać odszkodowania.

Komentarze

  1. Ja niestety padłem ofiara takiego zwolnienia grupowego...

    OdpowiedzUsuń
  2. Okazuje się, że bardziej korzystnie dla pracownika jest być zwolnionym grupowo, niż indywidualnie. Jeśli już trzeba być zwolnionym to przynajmniej jest jakaś ochrona

    OdpowiedzUsuń
  3. no teoretycznie tak

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Praca w systemie akordowym – zasady

Wynagrodzenie akordowe stosuje się najczęściej w przypadku gdy priorytetem dla pracodawcy jest wypracowanie danej ilości pracy. Od efektu ilościowego zależy wysokość wynagrodzenia. Wynagrodzenie za pracę w formie akordu powinno być ustalone w umowie o pracę i odpowiadać rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniać ilość i jakość świadczonej pracy ( art. 78 § 1 K.p. ). Wynagrodzenie za pracę powinno być ustalane według zasad wynagradzania obowiązujących u danego pracodawcy. Przepisy Kodeksu pracy wskazują na możliwość stosowania norm pracy stanowiących miernik nakładu, wydajności oraz jakości świadczonej pracy przez pracownika. Normy pracy są ustalane na podstawie organizacji pracy oraz mogą być zmieniane w miarę wdrażania usprawnień zapewniających wzrost wydajności pracy. Normy te wskazują, ile produktów pracownik powinien wykonać w określonej jednostce czasu. Stosuje się kilka norm pracy z wynagrodzeniem akordowym, a w szcz

Odpowiedzialność karna pracownika

Jeżeli w miejscu pracy zdarzy się przestępstwo typu: przywłaszczenie mienia, kradzież, bójka, pobicie,  naruszenia nietykalności cielesnej, podrabianie czy przerabianie dokumentów lub przestępstwo związanie z własnością intelektualną, naruszeniem zasad uczciwej konkurencji - wtedy reguły postępowania wobec pracownika, który popełnił dany czyn ustalane są poprzez znaczenie i skutki tego czynu dla firmy i otoczenia. Konsekwencje dla osoby która dopuściła się przestępstwa zależą od praktyki przyjętej u pracodawcy. Obowiązek powiadomienia o wydarzeniu obejmuje wszystkich, bez znaczenia czy jest to pracodawca, czy jego podwładny. Dotyczy to przestępstw ściganych z urzędu (art. 304 § 1 kodeksu postępowania  karnego). Dla pracodawcy i pracowników będących świadkami przestępstwa oznacza to, że należy zgłosić zdarzenie, w szczególności takiego jak: przywłaszczenie mienia (art. 284 k.k.), kradzież  (art. 278 k.k.), oszustwo (art. 286 k.k.), podrobienie lub przerobienie dokument